a

Wydarzenia

2023-06-24 ROCZNICA ZAŁOŻENIA CHORZOWA NA PRAWIE NIEMIECKIM

Dziś tj. 24-06-2023 przypada 766-ta rocznica lokacji (założenia) Chorzowa na prawie niemieckim przez miechowskich Bożogrobców.
W południe w kościele św. Marii Magdaleny na Starochorzowskim Wzgórzu ks. bp Grzegorz Olszowski przewodniczył uroczystej Eucharystii w intencji Chorzowa i jego mieszkańców.
W liturgii kończącej tegoroczne obchody Święta Miasta udział wziął także Poczet Sztandarowy Lutni. Tworzyli go druhowie Andrzej Borys w asyście Dorota Gajdemska i Gabriela Pilot.
Tekst: FB
2023-06-24 ZAŁOZENIE CHORZOWA NA PRAWIE NIEMIECKIM (1).jpg 2023-06-24 ZAŁOZENIE CHORZOWA NA PRAWIE NIEMIECKIM (3).jpg 2023-06-24 ZAŁOZENIE CHORZOWA NA PRAWIE NIEMIECKIM (2).jpg 2023-06-24 ZAŁOZENIE CHORZOWA NA PRAWIE NIEMIECKIM (4).jpg

Historia z Wikipedii
Miasto składa się z kilku dzielnic mających odrębną historię. Najstarszą z nich jest Chorzów Stary, dawniejsza wieś Chorzów. Pierwsza wzmianka o wsi możliwe, że pochodzi już z 1136 r. Wieś lokowano w 1257 r. na mocy aktu lokacji wystawionego przez księcia Władysława opolskiego. Dokument zezwalał zakonowi bożogrobców miechowickich na lokację wsi na prawie niemieckim. Bożogrobcy wybudowali kaplicę i szpital (przeniesiony w 1299 r. do sąsiedniego Bytomia). Na północ od wsi przebiegał w tym czasie ważny szlak handlowy prowadzący z Wrocławia przez Bytom do Krakowa. Na przełomie XV i XVI w. w Chorzowie (Starym) wybudowano pierwszy kościół murowany: pod wezwaniem św. Marii Magdaleny. Od XVI w. na terenach wsi wydobywano rudy srebra, ołowiu i żelaza, ale przełomem był rok 1787, gdy miejscowy proboszcz Ludwik Bojarski odkrył pokłady węgla kamiennego. Wybudowano kopalnię „Fürstin Hedwig” (pol. „Księżna Jadwiga”) będącą własnością parafii. 15 stycznia 1788 roku kopalnię wizytują hr. Friedrich Wilhelm von Reden oraz przysięgły górniczy Salomon Isaac. Po tej i następnych wizytach zapada decyzja o eksploatacji złoża. Ponieważ tereny były własnością klasztorną, poprzez intrygę i nacisk na prepozyta klasztoru doszło do odkupienia terenu za kwotę 30–50 talarów[1]. W 1810 r. na mocy zarządzenia Fryderyka Wilhelma III majątek klasztorny stał się własnością państwa pruskiego. Do dnia dzisiejszego ze wsi Chorzów zachował się jedynie częściowo XIII-wieczny wiejski układ ulic i kilkanaście budynków charakterystycznej zagrody wiejskiej (przy placu św. Jana).